Filmy bejrut

Niebezpieczny, gotowy na wszystko, przebiegły handlarz broni w swojej profesji osiągnął wyżyny. Pasmo jego „sukcesów” przerywa jednak spotkanie z wrogiem, którego nigdy nie oczekiwał – z własnym sumieniem. Nie jest jednak łatwo pożegnać się z życiem pełnym pięknych kobiet, luksusu i adrenaliny, zwłaszcza kiedy nikt nie chce żebyś odchodził, nawet twoi wrogowie.

Podczas wieczornego spotkania w barze z przyjacielem reżyser Ari Folman, słyszy opowieść o powracającym koszmarze, który nęka jego starego kompana z wojska. We śnie goni go 26 wściekłych psów, każdej nocy dokładnie tyle samo. Przyjaciele dochodzą do wniosku, że ma on związek z misją, którą odbyli na początku lat 80-tych w Libanie. Ari ze zdziwieniem odkrywa, że praktycznie nic nie pamięta z tamtych wydarzeń. Wyrusza więc podróż w poszukiwaniu dawnych towarzyszy, aby odkryć prawdę o tym co działo się ponad 20 lat wcześniej, ale także o sobie...

Zrealizowana z rozmachem, ponad pięciogodzinna filmowa biografia słynnego wenezuelskiego terrorysty, Ilicha Ramíreza Sáncheza, znanego lepiej jako Carlos lub Szakal. Film Assayasa przyjmuje perspektywę samego Carlosa. Śledzimy jego krwawą karierę od skromnych początków w palestyńskim ruchu oporu we wczesnych latach 70., przez zamachy bombowe w Europie Zachodniej finansowane przez Syrię czy NRD, po aresztowanie przez francuskie służby specjalne w 1994 roku. Jak mówi sam reżyser, nie jest to film polityczny, ale próba konfrontacji z mitem Szakala jako rewolucyjnego idealisty. Nasuwają się porównania z Che Stevena Soderbergha, jednak film Assayasa jest nie tylko bardziej dynamiczny i lepiej zrealizowany, ale też bliższy faktom – unika gloryfikowania głównego bohatera. Carlos, świetnie zagrany przez charyzmatycznego Édgara Ramíreza, jest fascynujący i uwodzicielski, ale również próżny i dziecięco naiwny. Widzimy, jak łatwo idealizm zamienia się w fanatyzm, a działanie "na rzecz ludzi" łączy się z zupełnym brakiem poszanowania ludzkiego życia.

W Monachium trwał właśnie drugi tydzień letnich Igrzysk Olimpijskich które określono jako "Olimpiadę Pokoju i Radości". Nagle, bez żadnego ostrzeżenia, ekstremistyczna grupa Palestyńczyków - Czarny Wrzesień - zaatakowała wioskę olimpijską zabijając dwóch członków izraelskiej drużyny olimpijskiej i biorąc dziewięciu jako zakładników. Tragiczne wydarzenia rozegrały się błyskawicznie przed międzynarodową widownią i zakończyły 21 godzin później, kiedy sprawozdawca Jim McKay wypowiedział zapadające w pamięć słowa, "Wszyscy zginęli." Podczas, gdy cały świat obserwował rozgrywający się w Monachium terror to, co nastąpiło później nigdy nie zostało ujawnione.

Thriller polityczny, który powstał na podstawie pamiętników agenta CIA Boba Baera. Opowiada o tajnikach działalności amerykańskiego wywiadu oraz jego udziale w powstawaniu organizacji terrorystycznych na Bliskim Wschodzie.

Bejrut, 1972 rok. Amerykański dyplomata Mason Skiles (Jon Hamm) organizuje przyjęcie w obecności żony i Karima, 13-letniego sieroty z Libanu, którego para ma nadzieję adoptować. Ale impreza zostaje zakłócona przez przyjście jego najlepszego przyjaciela Masona, agenta CIA Cala Riley'a (Mark Pellegrino), przynoszącego niepokojące wieści o Karimie. Kilka sekund później pojawiają się terroryści i otwierają ogień. Konsekwencje są straszne. Dziesięć lat później Mason popada w alkoholizm. Mieszka w Bostonie aż do dnia, kiedy przybywa do niego nieznajomy, który na prośbę "przyjaciół" daje mu paszport i bilet lotniczy, aby mógł jak najszybciej udać się do Bejrutu. Z początku niechętnie przybywa do miasta zdewastowanego przez wojnę, którego już nie rozpoznaje. Teraz dowiaduje się dlaczego został wezwany: terroryści porwali agenta CIA i ma on wynegocjować jego uwolnienie. Dżihadysta Abu Rajal, zatrzymany przez izraelską tajną policję ma być kartą przetargową. Ma do pomocy Sandy Crowder (Rosamund Pike), która jest członkiem CIA. Mason zdaje sobie sprawę, że każda siła obecna tutaj, stara się służyć własnym interesom.

"Zmiana jest tak częstą rzeczą w moim życiu!” mówi Omar tak często, że nauczył się radzić sobie z nią codziennie. Opowiada o Bejrucie, który musiał nagle opuścić. Opowiada o Wenus, postaci zrodzonej z osobistych doświadczeń, dzięki której rozwija swoją twórczość. Otoczeni nieustannie zmieniającym się miastem, Omar i Wenus zaczynają odbudowywać swoje życie i tożsamość

W czerwcu 1982 roku Izrael atakuje Liban, który już wcześniej był w stanie chaosu po wojnie domowej. Podczas gdy konflikt geopolityczny narasta, w prywatnej szkole na obrzeżach Bejrutu 11-letni Wissam jest bardzo zdeterminowany, by znaleźć w sobie odwagę i powiedzieć koleżance, że ją kocha. Takiemu marzycielowi jak on, który częściej rysuje niż gra w piłkę nożną, trudno jest pojąć wagę zbliżającego się dramatu. Dla jego nauczycieli, Yesmine i Josepha, odrzutowce na niebie sygnalizują coś znacznie większego. Obydwoje próbują ukryć swoje rosnące obawy z uwagi na uczniów. Starają się też udawać, że w ich związku nie ma żadnych rys, mimo że znajdują się po różnych stronach politycznej barykady. Produkcja zdobyła wiele międzynarodowych wyróżnień – w tym na MFF w Toronto

Alfa, jej mąż Romeo, Opel Rekord, Wartburg, Zastawa - koledzy ze studiów medycznych - po 10 latach od ich ukończenia spotykają się na zjeździe absolwentów. Brakuje jednego z nich, wiejskiego lekarza, który przysyła depeszę zapraszającą do złożenia mu wizyty. Kiedy bohaterowie podejmują decyzję o podróży, okazuje się, że żaden pociąg w tamtym kierunku już nie odjeżdża, wsiadają więc do wagonu towarowego. Tam rozegra się swoista psychodrama - podsumowanie ich dotychczasowego życia. Rano okaże się, że wagon był przetaczany po torach, ale naprawdę - tkwi w tym samym miejscu. Przetrzymany przez cenzurę na półce przez 18 lat film zyskał dograny przez Skolimowskiego w 1981 roku prolog.

Wiosna 1988 roku. Dwaj reporterzy wojenni, Mark (Colin Farrell) i David (Jamie Sives), wyruszają do Kurdystanu. Ich celem jest dokumentowanie życia w szpitalu polowym położonym z dala od cywilizacji. David nie jest w stanie znieść na dłuższą metę ekstremalnych warunków bytowania i okrucieństwa wojny. Mężczyzna postanawia wrócić do Dublina, do czekającej na niego ciężarnej żony. Jakiś czas później Mark, z powodu odniesionych ran, zostaje odesłany w rodzinne strony. W Irlandii odkrywa z przerażeniem, że jego przyjaciel nie dotarł do domu, a wszelki słuch o nim zaginął. Mark powoli dochodzi do siebie. Jego najbliżsi zaniepokojeni są jednak jego dziwnym zachowaniem i nietypowymi reakcjami w różnych sytuacjach.