Filmy teatr, sztuka

Film opowiada o renesansowym dworzaninie i poecie, Edwardzie de Vere. Najbardziej jest znany z tego, że przypisuje mu się posługiwanie pseudonimem William Szekspir, a co za tym idzie, autorstwo prac wielkiego Anglika...

Słynny szkocki dramaturg James Matthew Barrie (Johnny Depp) po porażce jednej ze swoich sztuk przeżywa twórczy kryzys. Geniusz źle się czuje ograniczony sztywnymi ramami kultury Anglii początku XX stulecia. Inspirację do nowego dzieła odnajdzie podczas spaceru w londyńskim Kensington Gardens. Spotyka tam rodzinę Llewelyn Davies: czterech chłopców oraz Sylvię, ich piękną, owdowiałą matkę (Kate Winslet). Związku Jamesa i Sylvii oraz jego przyjaźni z dziećmi nie akceptuje ani matka Sylvii - Emma du Maurier (Julie Christie) ani żona Jamesa - Mary (Radha Mitchell). Częste spotkania Jamesa z rodziną Llewelyn Davies, zabawy z chłopcami i rozkwit uczucia wobec ich matki pozwolą pisarzowi stworzyć nową, niezwykłą sztukę. Producent inscenizacji dzieł J.M. Barrie'ego - Charles Frohman (Dustin Hoffman) zrazu sceptycznie odnosi się do Piotrusia Pana. Sukces premiery w Londynie zapoczątkuje legendę o chłopcu, który postanowił na zawsze zachować dziecięcą wrażliwość.

Studenci collegu przygotowują premierę sztuki. W niewyjaśnionych okolicznościach ginie odtwórczyni głównej roli. Premiera nie zostaje jednak odwołana. Dyrektor teatru powierza główna rolę debiutantce, faworyzowanej przez siebie studentce. Nie należy ona do lubianych osób. Jest tajemnicza i zamknięta w sobie. Tuż przed premierą, do college'u przyjeżdża dziennikarka poszukująca córki doktora Ikumy, prowadzącego niegdyś badania zakończone tragedią.

Greckie przysłowie mówi, że jedynie kobiety, które skąpały oczy we łzach, widzą jasno. Przysłowie to nie spełnia się jednak w przypadku Manueli. Tej nocy, gdy jej syn Esteban ginie przejechany przez samochód Manuela płacze tak długo, aż zabraknie jej łez. A mimo to, wcale nie widzi jasno; teraźniejszość i przyszłość giną w jednakowych ciemnościach. Czekając w szpitalu, czyta ostatnie linijki jakie jej syn zapisał w notesie, z którym nigdy się nie rozstawał. "Dziś rano przeszukałem pokój mojej matki i znalazłem plik zdjęć. Wszystkim brakowało połowy. Był na nich, jak sądzę, mój ojciec. Mam wrażenie, że w moim życiu brakuje tego samego kawałka. Chcę poznać mojego ojca, nie ważne kim jest i jak zachował się wobec mamy. Nikt nie może odebrać mi tego prawa..." Manuela nigdy mu nie powiedziała kim był. "Twój ojciec umarł na długo przed twoim narodzeniem" - to wszystko, co zdążył od niej usłyszeć. Przez pamięć dla swego syna Manuela opuszcza Madryt i jedzie do Barcelony odnaleźć jego ojca. Chce mu powiedzieć, że ostatnie słowa, jakie zapisał jego syn skierował właśnie do niego, chociaż wcale go nie znał. Ale najpierw musi powiedzieć ojcu, że gdy ona od niego odeszła 18 lat temu, była w ciąży, i że mieli syna, i że syn ten właśnie umarł. Musi powiedzieć mu też, że dała dziecku imię Esteban, to samo, które on, ojciec, nosił zanim przyjął imię Lola. Lola, la Pionera. Manuela jedzie do Barcelony w poszukiwaniu Loli, ojca swego syna. Poszukiwania mężczyzny o takim imieniu nie mogą okazać się łatwe. I rzeczywiście nie są.

Trzy czarownice postanawiają posadzić na tronie Lancre prawowitego króla, którego kilkanaście lat wcześniej uratowały przed zamordowaniem przez uzurpatora.

Londyn, lata 60. XVII wieku. Ned Kynaston (Billy Crudup) jest najjaśniej błyszczącą gwiazdą scen teatralnych. Kobietom nie wolno występować na scenie, a Ned dzięki swej nieprzeciętnej urodzie i talentowi odnosi spektakularne sukcesy, odtwarzając właśnie role kobiece. Wszelką pomocą służy mu lojalna i pełna podziwu garderobiana Maria (Claire Danes). Ale nagle świat Neda zostaje wywrócony do góry nogami. Król Karol II (Rupert Everett) pod wpływem nowej pięknej kochanki zmienia prawo. Na scenie mogą pojawiać się i aktorzy i aktorki. Uwielbiany i oklaskiwany Ned z dnia na dzień staje się nikim. Ale pomoc nadchodzi z najmniej spodziewanej strony.

Dyrektor teatru ma kłopoty z wystawieniem nowej sztuki autorstwa młodego dramaturga. Gwiazda teatru nie może się zdecydować, którą zagrać rolę, główny amant żąda podwyżki, a dyrektor faworyzuje swą przyjaciółkę. Premiera nieuchronnie zmierza ku katastrofie. Na szczęście jest ktoś, kto może uratować spektakl. Tym kimś jest suflerka.

Aktor Joe Harper przeżywa poważny kryzys twórczy. Od roku nie zagrał żadnej roli i powolutku stacza się w otchłań zapomnienia. Odwracają się od niego producenci z Hollywood, a wraz z nimi narzeczona. Joe podejmuje więc ostatnią desperacką próbę, wyreżyseruje „Hamleta”.

Powszechnie szanowany prawnik Walter Bridge jest głową statecznej rodziny. Jego konserwatywne poglądy nadają ton życiu pozostałych domowników. Żona Waltera India nauczyła się podporządkowywać woli męża, jednak w głębi duszy tęskni za partnerskim układem i ciepłem miłości. Dorastające dzieci państwa Bridge zaczynają kwestionować surowe zasady ojca. Rodziną wstrząsają coraz silniejsze konflikty. Walter Bridge musi zweryfikować swoje podejście do życia, jeśli nie chce dopuścić do rozpadu rodziny.

Alma Schindler jest córką znanego malarza, Emila Schindlera. Młodej Almy nie pociąga jednak malarstwo, a komponowanie i doskonalenie swojej sztuki pianistycznej. Dziewczyna coraz szybciej zyskuje uznanie jednej z bardziej utalentowanych pianistek. Dzięki licznym protekcjom udaje jej się spotkać z jednym z najbardziej cenionych wiedeńskich kompozytorów, Gustavem Mahlerem. Oboje zakochują się w sobie i podejmują decyzję o małżeństwie, mimo że kompozytor jest o dwadzieścia lat starszy od dziewczyny i jest Żydem.