Filmy strach, ucieczka

Klasyka polskiej kinematografii. Serial Konrada Nałęckiego powstał na podstawie książki Janusza Przymanowskiego, który jest także współautorem scenariusza. Nakręcono trzy serie przygód załogi „Rudego” – łącznie 21 odcinków. PRL-owskie władze chętnie traktowały serial jako materiał propagandowy, prezentujący obowiązującą wówczas wersję historii z polsko-radzieckim sojuszem na pierwszym planie. Janek wstępuje w szeregi Wojska Polskiego do oddziału wojsk pancernych. Zostaje włączony do załogi czołgu o numerze 102. Wraz ze swoimi wiernymi towarzyszami broni Olgierdem, Gustlikiem, Grigorijem i psem Szarikiem rusza wyzwolić ojczyznę. Dla dzisiejszego widza „Czterej pancerni i pies” pozostają znakomitą produkcją wojenno-przygodową. Zrealizowane z rozmachem sceny batalistyczne, trzymająca w napięciu akcja, zabawne dialogi i przede wszystkim doskonałe postacie stworzone przez wybitnych aktorów – to nieprzemijające wartości serialu.

Siedmiu ludzi, statek kosmiczny i czający się gdzieś w jego odmętach potwór rodem z najgorszych koszmarów.

Perypetie policjantów pracujących na 13 posterunku. Są oni niezdarni i pechowi.

1966 rok. Noc. Nad Nord Bend przechodzi nawałnica. Coś niematerialnego przemyka korytarzami szpitalnego oddziału psychiatrycznego. Zatrzymuje się przed drzwiami izolatki, w której przebywa młoda dziewczyna. Szpitalną ciszę rozdziera przejmujący krzyk.

Julia (Belén Rueda), cierpiąca na postępującą chorobę wzroku, odnajduje swoją siostrę bliźniaczkę Sarę powieszoną w piwnicy jej starego domu. Oficjalna wersja policji to samobójstwo, a przyczyna tragedii to pełna utrata wzroku w rezultacie tej właśnie choroby. Ale Julia instynktownie czuje, że Sara została bezlitośnie i z wyrachowaniem przez kogoś zamordowana. Pomimo obojętności stróżów prawa i jej przyjaciela Isaaka (Lluís Homar), podejmuje własne śledztwo...

Akcja filmu rozgrywa się w niedalekiej przyszłości w Republice Gilead, utworzonej po wojnie na terenie Stanów Zjednoczonych. Zabronione jest tu niemal wszystko, co nie pasuje do „jedynej słusznej koncepcji” totalitarnego państwa: homoseksualizm, cudzołóstwo i prostytucja, kolorowe pisma dla kobiet, a nawet oryginalny, indywidualny ubiór. Ponieważ powietrze jest skażone radioaktywnie, większość kobiet nie może mieć dzieci. Rząd wyznacza więc „płodne” dziewczyny, tak zwane „Podręczne”, by rodziły potomków wpływowym, bezdzietnym rodzinom. W tym celu umieszcza je w domach notabli, mających je zapłodnić. Jedną z nich jest Kate (Natasha Richardson), złapana na próbie ucieczki do Kanady.

„Internat" to opowieść o związkach między ludźmi, ambicji, władzy, walce z przeciwnościami życia i trudnych relacjach w grupie. Nastolatki zmuszone są dojrzeć i przejąć rolę rodziców. W serialu poznamy historie dzieci, które nie otrzymują wsparcia od rodziców, jak również zmagania matek, które poszukują zaginionych dzieci. Dodatkowo naszą uwagę przykują wplecione w trudy życia historie miłosne.

Dwaj przyjaciele wspólnie wyjeżdżają do Europy na wakacje swojego życia, pełne szaleństwa i nieodpowiedzialności. W czasie swojej wyprawy poznają Oliego. Koledzy zostają zauroczeni opowieściami o wschodnioeuropejskich kobietach, które mają słabość do obcokrajowców zza oceanu. Paxton, Josh i Oli postanawiają poznać owe dziewczyny – wybierają się w tym celu na Słowację. Na miejscu przypada im do gustu bezpośredniość współlokatorek z hotelu. Jest tak jak w domniemanych opowieściach, które słyszeli zanim dotarli na Słowację. Oddani zabawie nie spodziewają się nawet, że zostali wciągnięci w spisek, jaki może zrodzić się jedynie w chorym umyśle…

W klaustrofobicznej przestrzeni znajduje się 6 pozornie przypadkowo dobranych osób: policjant, zawodowy złodziej, student nauk ścisłych, psycholog, architekt i człowiek dotknięty autyzmem. Zginą albo nauczą się współpracować.

Akcja dzieje się w czasie okrutnych walk międzyplemiennych (Tutsi przeciw Hutu) w stolicy Rwandy, Kigali, w 1993 roku. Jednym z bohaterów jest właściciel tytułowego hotelu Paul Rusesabagina, który dał schronienie tysiącom bezbronnych Rwandyjczyków.