Filmy męskie włosy łonowe

Przeszukaj katalog
Dunkierka. Anatomia morderstwa. Christophe (Francis Renaud) zamordował swoją kochankę Frédérique (Isabelle Renauld), rozwiedzioną matkę dwójki dzieci. On ma 20 lat i jest przedsiębiorcą, który lubi podrywać laski ze swoim mizoginistycznym przyjacielem 30-letnim Philippem (Alain Soral), lekarzem. Po policyjnej rekonstrukcji zbrodni, wracamy do początku ich romansu i dochodzimy do jego zakończenia. Frédérique pociągała słodka strona Christophe'a, który emocjonuje się swoją przeszłością i ma ambiwalentne podejście do swojej seksualności. Jego seksualność staje się później problemem, podobnie jak jego związek z Philippem.
Lucas (Samuel Gonzalez) odwiedza rodzinne, nadmorskie miasteczko w południowym Chile, z którego lata temu wyemigrował. Tam poznaje Antonio (Antonio Altamirano), żeglarza pracującego na lokalnej łodzi rybackiej. Między mężczyznami szybko rodzi się intensywny romans. Jednak uczucie komplikują życiowe plany Lucasa, który nie zamierza długo pozostać w rybackim miasteczku.
Młodzieniec zakochany w młodej dziewczynie, chciałby uciec od nudnego życia na przedmieściu Paryża.


Dolina

0,0
Viviane (Bulle Ogier), bezczynna żona francuskiego konsula w Melbourne, podczas pobytu na Nowej Gwinei próbuje przezwyciężyć nudę. Podąża za grupą zagranicznych odkrywców, chcąc bezskutecznie odnaleźć egzotyczne przedmioty, zwłaszcza rzadkie pióra rajskiego ptaka. Jeden z odkrywców wzbudza jej zainteresowanie do tego stopnia, że ​​dołącza do grupy zamiast wracać do Australii i cywilizacji. Mała drużyna zapuszcza się w busz i jego nieznane ziemie, aby dotrzeć do niezbadanej doliny. Ta podróż przyniesie podróżnikom spotkanie z odizolowanymi plemionami i skonfrontowanie ich z trudami warunków prymitywnego życia. Czy mężczyźni i kobiety z grupy będą wystarczająco silni, aby pokonać przeszkody materialne i ideologiczne, aby dotrzeć do tajemniczej i mglistej doliny idyllicznej i duchowej?
Madryt 1948 roku. Dwóch studentów zostaje aresztowanych za rewolucyjne graffiti na murach uczelni. Ale udaje im się uciec przed wymiarem sprawiedliwości z pomocą dwóch amerykańskich turystek. Wyruszają w podróż po Hiszpanii...
Nowy tramwaj Saint Denis-Bobigny zabiera i wysadza osoby dojeżdżające do pracy w ramach ich zbyt krótkiego przejazdu. Wśród stałych bywalców jest kobieta, która jest zarówno widzem, jak i przewodnikiem – przedstawia, komentuje, rozważa i katalizuje czasem próżne, czasem poważne troski swoich towarzyszy podróży, którzy chwilowo pędzą na oślep ku swemu przeznaczeniu. Osoby dojeżdżające do pracy i ich obserwator mają podwójne życie. Kiedy wysiadają z tramwaju, zaczynają się prawdziwe dramaty…

Gorączka

0,0
Na swój sposób jest to dreszczowiec: rodzina Pietrowów ma bowiem grypę, a przez nią gorączkę, kaszel i dreszcze. Fale zimna i gorąca, które na przemian wstrząsają ekranem, nieuchronnie podwyższą także temperaturę na widowni. Film Kiryła Serebrennikowa ścina bowiem z nóg, pozbawia odporności na zrywającą ze schematami narrację i wywołuje majaki. Ale to tylko pozornie jedna wielka maligna: autorskie działo Rosjanina (Lato, 18. NH) ma przemyślaną konstrukcję, a trzy różne palety kolorystyczne nie pozwalają nam zgubić się w plątaninie wątków i planów czasowych. Historia zaczyna się w miejskim autobusie, w którym wyraźnie nieswój Pietrow-ojciec ma napad kaszlu. Następnie zaczyna się prawdziwa jazda bez trzymanki: przez podejrzane spelunki, szkolne sale gimnastyczne, pieczary artystów, miejskie biblioteki, wnętrza karawanów, uliczne egzekucje. Deliryczny trip jest w gruncie rzeczy podróżą przez fantazje, sny, wspomnienia i tajemnice, opowieścią o byciu blisko i daleko w rodzinie. Zrealizowana na podstawie nagradzanej powieści Aleksieja Salnikowa Gorączka to kawał kinowej poezji stawiającej opór brutalnej rzeczywistości, oszałamiająca miejska baśń i najbardziej zaraźliwy film roku.
Życiowy romans, który rozgrywa się gdzieś pomiędzy czasem a przestrzenią. Argentyńczyk z Nowego Jorku i Hiszpan mieszkający na stałe w Berlinie spotykają się przypadkiem w Barcelonie. Spędzają razem upojne popołudnie i obaj chcą to jeszcze powtórzyć. Kiedy zaczynają się lepiej poznawać, okazuje się, że spotkali się już wcześniej.
Słowa kluczowe

Proszę czekać…